Najczęściej były to przykłady współpracy nauczyciela z rodzicem w szkole, polegającej na pomocy w nauce dziecku mającemu określo­ne problemy [kwest. 1, 5,7,10,13]. Były też opowieści o tym, jak współ­organizowano akcje budowy szkolnego placu zabaw, pozyskiwano pieniądze w ramach zabawowych festynów, kiermaszy, itp. [kwest. 3, 4, 14], Wspominano także wspólne przedsięwzięcia charytatywne, tj. po­moc dla Rumunii [kwest. 11, 12], Ogólnie jednak z przykładów płynie obraz doświadczeń raczej ubogich, zakorzenionych w stereotypach opisanych powyżej. W wypowiedziach amerykańskich studentów, podobnie jak w me­taforach i wykazie praw, dominuje polityczność jako swoista zasada ustalania znaczeń. Jest ona charakterystyczna dla nauczyciela – sprzy­mierzeńca, dlatego można powiedzieć, że obowiązki wyróżnione przez Amerykanów także budują ten sposób postrzegania nauczyciela. Prze­wija się w nich postulat „uczenia się przez całe życie”. Ukształtowanie umiejętności w tym zakresie ma być wspierane przez wszystkie strony współpracy. W ten sposób obowiązkiem rodziców jest: „wspieranie nauczyciela”, „wpajanie wysokiego znaczenia szkoły (edukacji)”; na­uczycieli: bezpośrednie „kształtowanie umiejętności uczenia się przez całe życie”; lokalnej społeczności: „tworzenie wspólnoty uczących się przez całe życie i propagowanie tego modelu wśród dzieci”, „wspiera­nie uczenia się z życia”, itp.

Alina Kossakowska

Witaj na moim serwisie! Znajdziesz tutaj wiele ciekawych wpisów o tematyce stricte związanej z rozrywką i spędzaniem wolnego czasu. Zapraszam do czytania!