Wyrobieniu tych cech winien sprzyjać kon­takt z przyrodą, wykonywanie trudnych zadań w nieznanych warunkach, pokonywanie własnej słabości i stawianych przez warunki terenowe przeszkód. Model ten realizują nie tylko książ­ki o tematyce harcerskiej. Obok programowych utworów, na przykład Zaruskiego Z harcerzami na Zawiszy Czarnym (1937), idee te znajdują odzwierciedlenie w książkach poświęconych bo­haterstwu ludzi czynu, na przykład wielkim polarnikom. Na kanwie ich życia osnute są książki: Centkiewicza Wśród mgieł wichrów (1934) oraz Sempołowskiej Na ratunek (1934) Po 1945 r. literatura spod znaku przygody (nadal głównie utożsamiana z robinsonowskim wątkiem) znajduje naturalną kon­tynuację i uzasadnienie ideologiczne, mieszczące się w modelu wychowania socjalistycznego, w tak zwanej realistycznej szkole życia.

Alina Kossakowska

Witaj na moim serwisie! Znajdziesz tutaj wiele ciekawych wpisów o tematyce stricte związanej z rozrywką i spędzaniem wolnego czasu. Zapraszam do czytania!